Winkeltjies
De winkeltjies van de Huizer neringdoeënden
Dat wazzen minsen dee meestal bij d’rlui winkeltjies wooënden
Ze wazzen de héële week harde an ’t werk
En sondas gongen ze meestal naer de kerk.
De minsen dee oëk ventten, kwammen ’s aauwus meu vróm
Mar dan had je oëk nog minsen, dee kwammen ’s aauwus achteróm
Ze wazzen wat vergeten, ’t was altooës wat
En betalen, dat deeën ze óp de lat
Mar had de papklok ësleugen, dan was ’t werk ëdaen
Ze kreupen dan de bestie in en kónnen rustig slaepen gaen.
De are marregen was ’t weer vroog dag
Een aigen winkeltjen, ja, dat was een hard gelag.
Óp een zekere dag ree ik deur de Julianastraet en zag too de hekken óm de winkel van Molletje staen. Ik docht too bij m’n aigen, daer mót ik nog effe gauw een kiekie van maken vurdat ’t ësloëpt is. Too ik dat ëdaen had ree ik veder en kwam langust v.d.Roest, de slager en langust van Egmond, de bakker. Allebai oëk al weg. En too kreeg ik ’t idee óm van al dee winkeltjies dee d’r vroger wazzen kiekies te maken, zoëas ‘t r nou uit ziet en as ik ouwe kiekies te pakken kan krijgen, zoëas ‘t r vroger uit zag.
Huizen kreeg in de 14e eeuw zijn naam, omdat het - zoals de overlevering wil - het eerste dorp was in het Gooi dat stenen huizen had. Het overwegend protestantse Huizen is de snelstgroeiende gemeente van het Gooi, met ook de snelstgroeiende bedrijvigheid.
Huizen-1832.webp "Niet ver van den tol ligt het groote visschersdorp Huizen, sedert vijfentwintig jaren in 't genot van een haven, waardoor de welvaart niet onbelangrijk is vermeerderd. Behalve van de visscherij, leeft de bevolking van landbouw en veeteelt. Van ouds werd er wol- en katoenspinnerij uitgeoefend, vooral ten dienste der kaarsenmakers, die van hier veel pitten trokken. 't Is een zeer uitgebreide plaats, omdat de woningen, zonder orde en regel door elkander gebouwd, bijna allen van moestuinen of akkers zijn omringd. Reeds vóór eeuwen, misschien wel in de 10de eeuw, had Huizen een kapel, aan St. Thomas gewijd. Sinds 1409 bezat het eene parochiekerk, wier toren en koor nog over zijn. De kerk zelve stortte op het eind der 16de eeuw bij een geweldig stormweder in en werd in 1637 herbouwd. Ook bestaat het vermaanhuis nog, waar de eenmaal vrij talrijke Doopsgezinde gemeente vergaderde. En voor een tiental jaren werd het in zijn soort uitstekend ingerigte Oranjeweeshuis gesticht. Verder heeft het dorp geen merkwaardigheden aan te wijzen, en al levert de heuvelachtige omtrek ook fraaije gezigtspunten op, zoowel door zijn bouwlanden als door de nabijheid der zee, wij behoeven..."